Της Νίκης Μπλούτη Καράτζαλη
το διήγημα περιλαμβάνεται στη συλλογή διηγημάτων Άδεια φωλιά
Τέτοια μέρα πέρυσι στολίζαμε το δέντρο οι τρεις μας. Η αδερφή μου, η κόρη της κι εγώ. Τριάντα Νοέμβρη, στη μνήμη του αγίου Ανδρέα. Το κάναμε νωρίς για να χαρεί το παιδί. Η μικρή μίλαγε στο τηλέφωνο με τον πατέρα της κι εμείς ετοιμάζαμε τα στολίδια. Γιόρταζε ο πατέρας της και τον πήρε η Αλεξάνδρα για να του ευχηθεί το παιδί. Από τότε που χώρισαν με τον Ανδρέα, μου ζήτησε να πάω να μείνω μαζί τους. Για το παιδί. Για να απαλύνω με την παρουσία μου τον πόνο του χωρισμού. Ο πατέρας της δούλευε σαν σεφ τα καλοκαίρια σε νησί. Το περασμένο καλοκαίρι έφυγε με μια Γαλλίδα στο Παρίσι. Μ’ ένα τηλέφωνο της ανακοίνωσε την απόφασή του. Δεν άντεχε το βάρος της ευθύνης μιας οικογένειας, της είπε.