Γράφει ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, Αντιπρόεδρος Κοινότητας Διαλόγου «Σύνθεσις»
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν ένα δύσκολο, θερμό καλοκαίρι σε πολλά μέτωπα.
Πέρα από την αβεβαιότητα που συνέχισε να δημιουργεί ο κορωνοϊός στην κοινωνία και την οικονομία, ήταν ένα θερμό καλοκαίρι και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Οι προκλήσεις της Τουρκίας πολλές, πιέζοντας και απειλώντας την Ελλάδα σε πολλά επίπεδα. Η στάση της κυβέρνησής μας συντεταγμένη και συντονισμένη, με στρατηγική απέτρεψε τις απειλές και δημιούργησε, μετά από πολύ καιρό, μια άτυπη διεθνή συμμαχία υπέρ μας.
Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν γενικώς και τα περισσότερα πολιτικά κόμματα, με κάποιες εξαιρέσεις.
Ωστόσο μέσα σε αυτό το κλίμα, με τις πάμπολλες εθνικές προκλήσεις, με τον Πρόεδρο της Τουρκίας και λοιπά κυβερνητικά στελέχη της γείτονος χώρας να εξαπολύουν καθημερινά πολεμικές απειλές εναντίον της Ελλάδος, αρκετοί συμπολίτες μας εξακολουθούν να αντιπαρατίθενται και να αλληλοκατηγορούνται στα social media, αλλά και εκτός αυτών, για τον Εμφύλιο και για ακόμη παλαιότερες αυτού πολιτικές αντιπαλότητες.
Εβδομήντα και πλέον χρόνια μετά και ενώ η κοινωνία μας, η πατρίδα μας και η δημοκρατία μας έχουν κάνει μεγάλα βήματα προς τα μπρος κατακτώντας την απαραίτητη πολιτική και κοινωνική ωριμότητα είναι κρίμα να δηλητηριάζουμε τον πολιτικό και κοινωνικό διάλογο με ξεπερασμένες από τον χρόνο και την πραγματικότητα αντιπαλότητες. Θα έλεγα ότι είναι και περιττή πολυτέλεια, αν μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει έτσι, εν μέσω όλων αυτών των προκλήσεων αυτή η αντιπαραγωγική «πολεμική».
Στον αντίποδα αυτών, θεωρώ ότι είναι πλέον καιρός, 70 και πλέον χρόνια μετά, να καθιερωθεί μια ετήσια εκδήλωση μνήμης για το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου.
Μια εκδήλωση μνήμης για τους έλληνες πεσόντες όλων των παρατάξεων σε ένα μέρος που θα συμφωνηθεί από κοινού, από όλες τις λογικές πολιτικές παρατάξεις.
Μια ετήσια εκδήλωση και ένα μνημείο με τίτλο: Ποτέ ξανά!
Είμαστε λίγοι για να είμαστε διχασμένοι!
