ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΘΗΒΑΣ

                                                   

                                                     ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

(Συνδυασμός που στηρίζει το Π.Α.ΜΕ. και άλλοι αγωνιστές στο Ε.Κ.Θ.)

 

            To 18^ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Θήβας, διεξάγεται σε μία κρίσιμη περίοδο για την εργατική τάξη της περιοχής μας, που έχει στην καρδιά της μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές ζώνες της χώρας.

 Η ακρίβεια, το τσάκισμα των ΣΣΕ, το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου,                          η έλλειψη μέτρων ασφαλείας μαζί με την εντατικοποίηση κυριαρχούν στους χώρους δουλειάς.

Ταυτόχρονα αντιμετωπίζουμε την εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας, τους πλειστηριασμούς σπιτιών, μικρά ή μεγαλύτερα Τέμπη όχι μόνο στις  μεταφορές αλλά παντού, πρώτα και κύρια μέσα στους χώρους δουλειάς.

 Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η χώρα εμπλέκεται ολοένα και περισσότερο σε μια σειρά πολέμους στην ευρύτερη περιοχή.

Ο πόλεμος είναι ήδη εδώ, στη γειτονιά μας. Η λεγόμενη στροφή στην πολεμική οικονομία (ήδη έχουν αποφασίσει 800 δις σε επίπεδο Ε.Ε.               και 25 δις σε επίπεδο χώρας) αποτελεί μία πολύ σοβαρή εξέλιξη,                    που εγκυμονεί νέες θυσίες για την εργατική τάξη.

 Η καταστολή στους εργασιακούς χώρους θα ενταθεί. Οι όποιες κοινωνικές δαπάνες θα περικοπούν κι άλλο (ετοιμάζονται να βάλουν χέρι από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων μέχρι τις ιδιωτικές αποταμιεύσεις), ώστε να εξοικονομηθούν πόροι για να γίνουν κανόνια τα οποία αργά ή γρήγορα  θα πρέπει να ‘’καταναλωθούν’’ πάλι σε βάρος μας.

 ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ  Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Τα προηγούμενα χρόνια φάνηκε πιο καθαρά ποιον έχουμε απέναντί μας:

ένα σύστημα που εξυπηρετεί με κάθε τρόπο τους επιχειρηματικούς ομίλους, με ένα σκοπό, το κυνήγι του κέρδους.

 Αυτό καθορίζει από το ποια μονάδα θα ανοίξει και ποια θα κλείσει                           (πχ SCHNEIDER, PIPELIFE, TUPPERWARE), μέχρι το ποια πλευρά θα στηρίξει η Ελλάδα στα πολεμικά μέτωπα. Τα μόνιμα υποζύγια αυτού τους συστήματος είμαστε εμείς οι εργαζόμενοι.

Είτε “υγιείς”, είτε “λαμόγια”, είτε με κρίση είτε με ανάπτυξη, οι καπιταλιστές δεν έπαψαν ποτέ να ζητάνε όλο και περισσότερες θυσίες.

        Σε αυτό το κυνήγι δεν υπάρχει κανένα όριο, όσο περισσότερα τόσο καλύτερα.

Οι όμιλοι αυτοί υποδεικνύουν τι θα νομοθετηθεί, αυτούς υπηρετούν οι κυβερνήσεις. Τα ίδια έγιναν στα μνημόνια, τα ίδια γίνονται και τώρα. Η επίθεση σε βάρος της εργατικής τάξης κλιμακώνεται και η κάθε κυβέρνηση νομοθετεί χειρότερα από την προηγούμενη, κρατώντας τα μέτρα της προηγούμενης.

 Η ανταγωνιστικότητα είναι ιερή για όλα τα κόμματα που υπηρετούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του συστήματος. Έτσι εξηγείται γιατί ακόμη και πλήρως αντιδραστικά νομοσχέδια του προηγούμενου διαστήματος ψηφίστηκαν με τις ψήφους και σημαντικού μέρους της λεγόμενης «προοδευτικής αντιπολίτευσης».

 Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, τώρα χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ ένα ρωμαλέο εργατικό κίνημα, ριζωμένο μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς.

Ένα κίνημα που θα ενώσει τους εργάτες και τις εργάτριες, ώστε να σηκώσουμε το ανάστημά μας απέναντι στα επιχειρηματικά συμφέροντα και τους κυβερνητικούς εκπροσώπους τους.

 Αυτό το ζήτημα, το ποια πορεία θα ακολουθήσει το Εργατικό Κέντρο Θήβας, είναι που κρίνεται στο 18^ο Συνέδριό του.

Η αποφασιστική ενίσχυση της Δ Α Σ είναι η μόνη εγγύηση ώστε το Εργατικό Κέντρο να μετατραπεί στο κέντρο του αγώνα κάθε εργάτη και εργάτριας, ενάντια στην εκμετάλλευση, τη μιζέρια και τους πολέμους.

 ΜΕΤΡΗΣΑΜΕ ΒΗΜΑΤΑ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ

          Στο διάστημα από το προηγούμενο Συνέδριο, οι δυνάμεις μας δεν έκατσαν με σταυρωμένα χέρια, δώσαμε σημαντικές μάχες μαζί με χιλιάδες εργάτες και λαού.

 ·        Ο μεγαλειώδης αγώνας των εργατών της ΛΑΡΚΟ στραπατσάρισε στην πολιτική της ΝΔ, καθυστέρησε για 4 χρόνια το λουκέτο, βοήθησε χιλιάδες να σηκώσουν το κεφάλι.

 

·        Η απεργία των 48 ημερών των εργαζομένων στη ΜΟΡΝΟΣ για την υπογραφή ΕΣΣΕ με αυξήσεις φώτισε το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν από κοινού οι εργάτες όλων των εργοστασίων στην περιοχή μας.

 

·        Οι πρωτοβουλίες δεκάδων σωματείων και φορέων ενάντια στον πλειστηριασμό σπιτιού στη Θήβα, για την υπεράσπιση του Νοσοκομείου και της αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν υγείας, ενάντια στο ΧΥΤΒΑ Τανάγρας και ενάντια στο κλείσιμο του Πρωτοδικείου ανέδειξαν τις εργατικές - αγωνιστικές δυνάμεις σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. Δεν πέρασαν τα αφηγήματα των κυβερνητικών παραγόντων.

 

·        Οι νίκες που κέρδισαν εργάτες (ΣΣΕ, αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα υγείας και ασφάλειας) σε μεγάλους χώρους και κλάδους όπως η COSCO,               τα μεταλλεία Χαλκιδικής, οι οικοδόμοι, η E-FOOD, απέδειξαν με ποιο τρόπο μπορούμε να κερδίσουμε, με ποιον τρόπο μπορεί να ηττηθεί η πολιτική των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων.

 

Σε αυτά τα πλαίσια, μετρήθηκαν ορισμένα σημαντικά και θετικά βήματα στη λειτουργία και δράση του ΕΚΘ. Οι δυνάμεις της ΔΑΣ παλέψαμε με συνέπεια για αυτά. Σε όποια πρωτοβουλία, σε κάθε μικρό ή μεγαλύτερο αγώνα, βάλαμε ως όρο της ενότητας ένα πλαίσιο πάλης που να υπηρετεί τις ανάγκες των εργατών και όχι την “κομματική ταυτότητα” του καθενός.

Εκεί, μέσα στον αγώνα είναι που η κάθε δύναμη στο συνδικαλιστικό κίνημα αποδεικνύει την ορθότητα των θέσεών της και την αξία της.

 

Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ Δ Α Σ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΓΓΥΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΥΝΑΜΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΘ

 

Τα βήματα που μέτρησε το ΕΚΘ επιβάλλεται να επιταχυνθούν,                   να γίνουν άλματα στην οργάνωση και στον προσανατολισμό του εργατικού κινήματος στην περιοχή μας.

 

Όσο και αν φαίνεται ακλόνητο, το σύστημά τους δεν είναι ανίκητο.                         Η εργατική τάξη έχει μια τεράστια δύναμη στα χέρια της,                      τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα για τα συμφέροντά της.

Αν αυτό συνειδητοποιηθεί και γίνει πράξη, τίποτε δεν μπορεί να τη σταματήσει. Αυτό απέδειξε η μεγαλειώδης Απεργία στις 28/2 για το έγκλημα των Τεμπών.

 Όπου αποσπάστηκαν κατακτήσεις, όπου μπήκαν εμπόδια,                         αυτό έγινε κατορθωτό μόνο στη γραμμή της ταξικής αντιπαράθεσης.                 Στη γραμμή οι εργάτες να ζητάνε όσα έχουν ανάγκη και όχι όσα ψίχουλα περισσεύουν από το φαγοπότι των κερδών.

 Για αυτό πρέπει να κοπεί κάθε ομφάλιος λώρος του ΕΚΘ με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό “συνδικαλισμό” της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ,                 η οποία έχει στόχο το εργατικό κίνημα να υπηρετεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Για τον ίδιο λόγο, κάθε αγώνας είναι καταδικασμένος να αποτύχει,                  εάν κινείται στη λογική να μπουν όροι και κανόνες στην εκμετάλλευση, ή να σέρνονται οι εργάτες πίσω από τον εκάστοτε διαχειριστή της σαπίλας.

 Μία υγιής, ταξική κατεύθυνση στο ΕΚΘ αποτελεί όρο για να λειτουργήσουν μαζικά και δραστήρια σωματεία, που να είναι κυψέλες οργάνωσης, αλληλεγγύης και αγώνα.

 Πρώτα και κύρια μέσα στους χώρους δουλειάς, ενισχυμένα με πρωτοπόρους εργάτες που θα σηκώσουν ανάστημα στην εργοδοσία.

Χωρίς σωματεία - σφραγίδες, χωρίς δύο ή και τρία κλαδικά σωματεία ανά κλάδο.

 Τώρα είναι η κρίσιμη φάση, ώστε το ΕΚΘ να γίνει το σπίτι, το κέντρο οργάνωσης των εργατών όλης της περιοχής μας.

 Καλούμε κάθε τίμιο εκλεγμένο αντιπρόσωπο στο Συνέδριο του ΕΚΘ που πιστεύει σε αυτό, ανεξάρτητα από την πολιτική του προέλευση,                  να στηρίξει το ψηφοδέλτιο της Δ Α Σ.

Της δύναμης που στηρίζει αταλάντευτα, με συνέπεια λόγω κι έργων αυτή την κατεύθυνση.

 ΓΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΗΒΑΣ

ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

                                          ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ -