Απόδοση ΑΦΜ χωρίς να πάω στη ΔΟΥ

1ο ΕΠΑΛ-ΕΚ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ-ΤΟΜΕΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

ΜΑΘΗΜΑ : ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ:  ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Απόδοση Αριθμού Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) και κλειδάριθμου σε φυσικό πρόσωπο 

Γνωμικός Λόγος

Γράφει ο Πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Λεβαδείας Γιώργος Κωσταγιάννης

«Η Γνώσις είναι για το πνεύμα ό,τι τα μάτια για το σώμα» Πλούταρχος 

Ακολουθούμε τις περιλάλητες –αειμνημόνευτες – του γνωμικού λόγου αναφορές, που μας καθοδηγούν και μας διαφωτίζουν στην κοινωνική, πνευματική, μορφωτική και εκπολιτιστική πορεία της ζωής μας και που θεμελιώνονται και αποδίδονται –στον υπέρτατο λόγο – μέσα απ’ τα αθάνατα άντρα της παιδείας και του πολιτισμού. 

Κυκλοφορώ και...

 

ΜΑΡΙΝΑ ΑΝΤΩΝΑΤΟΥ

V Ματώνω, σε εισαγωγικά, παρακολουθώντας τις ομιλίες των αρχηγών Ν.Δ. και ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προχθές, στη Βουλή των Ελλήνων. Ο πρωθυπουργός κ.Μητσοτάκης και ο κ.Τσίπρας, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μίλησαν επί της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε ο δεύτερος κατά του πρώτου. Τώρα, «μίλησαν»… δεν νομίζω. Παλιά, διαβάζαμε στις εφημερίδες ότι οι πολιτικοί αρχηγοί  αναμετρήθηκαν, διασταύρωσαν τα ξίφη τους, μονομάχησαν, κονταροχτυπήθηκαν … Με τις ζωντανές συνδέσεις πλέον, δεν μαθαίνουμε μόνο τι λένε, βλέπουμε κι ακούμε και το πώς τα λένε. Η γλώσσα του σώματος, οι εκφράσεις του προσώπου, ο τόνος της φωνής, μας αφήνουν να σχηματίσουμε εικόνα. Μία απ’ τις χειρότερες ήταν αυτή, προχθές. Οι άνθρωποι δεν μίλησαν, γαύγισαν. Δεν αναμετρήθηκαν, πυγμάχησαν. Δεν διασταύρωσαν ξίφη, έβγαλαν μαχαίρια. Ο δυσπιστών έκανε την επίθεσή του με τα γνωστά κι ο απολογούμενος εφάρμοσε το γνωστό «Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση». Και να το θέαμα αρένας, να τα χτυπήματα, να τα αίματα! Τα είδατε;

Το όνειρο

Στίχοι Νίκος Αναστασίου 

Απόψε είδα όνειρο

Εκείνη π’ αγαπούσα

Την είδα λέει χόρευε

Και την χειροκροτούσα

Πες μου ξανά

Γιώργος Δ. Μπίμης, Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, Μέλος Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, Εκπαιδευτικός

Πες μου ξανά για τον καιρό που έχει φύγει 

γι’ αυτή τη χίμαιρα που ζήσαμε μαζί, 

γι’ αυτή την αίγλη τ’ ουρανού μας που ‘ταν λίγη, 

για την ελπίδα μας που νύχτωσε, μα ζει.