Το ζήτημα της υποχρηματοδότησης των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης στη Στερεά Ελλάδα. έθεσε η “Ενωτική Περιφερειακή Κίνηση” στη στη σημερινή συνεδρίαση της Περιφερειακής Επιτροπής, με εισηγητή τον Περιφερειακό Σύμβουλο και εκπαιδευτικό, Ιωάννη Αλεξίου.
Η παρέμβαση του είχε στόχο την ανάδειξη του συγκεκριμένου ζητήματος.
Έφερε ως παράδειγμα τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Εύβοιας που αιτήθηκε την προμήθεια ενός απλού UPS, απολύτως αναγκαίου για την ασφαλή λειτουργία του server που στηρίζει 76 σχολικές μονάδες και 12.301 μαθητές.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΚΠ, η απάντηση της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας ήταν αρνητική, με το “απαράδεκτο” αιτιολογικό ότι το UPS δεν αποτελεί λειτουργική αλλά “πάγια” δαπάνη.
Ο κ. Αλεξίου χαρακτήρισε τη στάση της περιφερειακής αρχής του Φ. Σπανού “θεσμικά εσφαλμένη και ουσιαστικά επικίνδυνη”.
Επεσήμανε ότι οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης δεν είναι δευτερεύουσες υπηρεσίες αλλά είναι οι διοικητικές δομές που σηκώνουν το βάρος της ομαλής λειτουργίας των σχολείων, της διαχείρισης χιλιάδων εκπαιδευτικών και μαθητών, αλλά και της οργάνωσης κρίσιμων διαδικασιών όπως οι πανελλαδικές εξετάσεις.
Τόνισε δε ότι “η μη κάλυψη στοιχειωδών τεχνικών αναγκών υπονομεύει ευθέως τη λειτουργία της εκπαίδευσης και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια των πληροφοριακών συστημάτων”.
Η παράταξη της μείζονος μειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου σημειώνει ότι:
“Συμφωνούμε, στηρίζουμε και προτείνουμε κάθε απευθείας ενίσχυση των σχολικών μονάδων με εξοπλισμό (π.χ. μουσικά όργανα, υποδομές κ.ά.), αλλά είναι αδιανόητο να αφήνονται χωρίς στήριξη οι ίδιες οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η ΕΠΚ καταθέτει και συγκεκριμένες, άμεσες και ρεαλιστικές προτάσεις, τις οποίες ζητάει να υιοθετήσει
η Περιφέρεια:
– Άμεση κάλυψη των βασικών λειτουργικών αναγκών της ΔΔΕ Εύβοιας και της ΔΔΕ Φθιώτιδας με τις κοστολογημένες προτάσεις που έχουν κατατεθεί, αλλά και των υπολοίπων ΔΔΕ, της Βοιωτίας, Φωκίδας και Ευρυτανίας.
– Δημιουργία ειδικού κωδικού στον προϋπολογισμό της Περιφέρειας αποκλειστικά για τις λειτουργικές δαπάνες των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης.
– Επανεξέταση της αντίληψης περί «παγίων» και «λειτουργικών» δαπανών, με σαφή αναγνώριση ότι ο απαραίτητος ψηφιακός εξοπλισμός (UPS, υπολογιστές, μικροεξοπλισμός) συνιστά λειτουργική ανάγκη.
– Διεκδίκηση πρόσθετης χρηματοδότησης από το Υπουργείο Παιδείας για την ενίσχυση των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, εφόσον η Περιφέρεια αδυνατεί να καλύψει το βάρος αυτό.
Επιπλέον, έθεσε στο τραπέζι το κρίσιμο ζήτημα των δαπανών για τις μεταφορές μαθητών εκτός χωροταξικού.
“Κάθε χρόνο οι δαπάνες αυτές αυξάνονται, αποτέλεσμα του δημογραφικού προβλήματος και του κλεισίματος περιφερειακών σχολείων. Είναι ειρωνεία να πληρώνουμε όλο και περισσότερα για μεταφορές μαθητών την ώρα που λείπουν καθηγητές από τις τάξεις. Αντί για αυτό, προτείναμε μια ουσιαστική λύση: να μειωθεί ο μέγιστος αριθμός μαθητών ανά τμήμα, ώστε να μην κλείνουν σχολεία στην περιφέρεια. Η πρόταση αυτή δεν αυξάνει το κόστος του κεντρικού κράτους, βελτιώνει την ποιότητα της εκπαίδευσης, σώζει την ύπαιθρο και μειώνει μακροπρόθεσμα το κόστος μεταφορών για την Περιφέρεια.”
“Δυστυχώς, από την Περιφερειακή Αρχή δεν υπήρξε καμία δέσμευση. Δηλώνουμε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να αναδεικνύουμε το ζήτημα μέχρι να δοθεί λύση. Η δημόσια εκπαίδευση δεν μπορεί να περιμένει άλλο – η Περιφέρεια ας αναλάβει τις ευθύνες της.”
