Στίχοι του Νάσου Ανάγνου
Ίσως
Αν κοιμηθούμε μαζί
να μπω σε κάποιο απ' τα όνειρά σου
και να ζήσουμε για πάντα εκεί
σ΄ ενα κόσμο φτιαγμένο από τη θεωρία σου
Πέρα
Πέρα από το χρόνο
Τα όνειρα γίνονται ασπίδες
για καινούργιους έρωτες κοιτίδες
Ο,τι ζήσαμε λίγο
Να σε μεταλάβω
ίσα που πρόλαβα
Απ' τις παλιές αμαρτίες
να ξεφύγω
και να σε χάσω πως;
Ούτε κατάλαβα
Θα ρθω
Θα ρθω λοιπόν μια νύχτα
και θα τη κάνω μέρα αιώνια
Στο Καιάδα όλα ρίχτα
Κανένα βάρος στη καρδιά
Κανένας πόνος να καίει τα σωθικά
Μόνο να εκστασιάζομαι
στη θέα φεγγαριού μισού
στην αγγαλιά σου
Νέκταρ να πίνω
από τα δάκρυά σου
