Η ευαισθητοποίηση στο θέμα των μεταναστών αποτελεί δέσμευση για το Δήμο Λεβαδέων

Η Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών τιμάται κάθε χρόνο στις 18 Δεκεμβρίου, ως μια προσπάθεια ενίσχυσης της προστασίας του παγκόσμιου μετανάστη.

“Μετανάστες σε όλο τον κόσμο παλεύουν καθημερινά να ενταχθούν στις νέες τους πατρίδες και να χτίσουν ένα ελπιδοφόρο μέλλον για τους ίδιους, αλλά και για τις οικογένειες τους”, σημειώνει στο σχετικό μήνυμά του ο Δήμαρχος Λεβαδέων Γιάννης Ταγκαλέγκας.

Και προσθέτει: “Εντός της πρωτοφανούς οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, οι μετανάστες γίνονται συχνά θύματα περιθωριοποίησης, διακρίσεων αλλά και στόχος βίαιων επιθέσεων.

Στη πόλη μας που φιλοξενούμε δεκάδες αιτούντες ασύλου έχουμε επιτύχει σχεδόν να μηδενίσουμε αντίστοιχες συμπεριφορές. 

Η επιτυχής λειτουργία των προγραμμάτων φιλοξενίας κι ένταξης αιτούντων ασύλου στο πλαίσιο της πολιτικής μας "Πρώτα ο Άνθρωπος" είναι ο λόγος αυτής της μικρής μας νίκης”.

«Εξοικονομώ - Αυτονομώ», 31.580.000 € στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας

Χρηματοδότηση συνολικού ύψους 31.580.000 € προβλέπεται από το πρόγραμμα «Εξοικονομώ Αυτονομώ» για κατοικίες που βρίσκονται στα διοικητικά όρια της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

Πρόκειται για το νέο πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης και αυτονόμησης κατοικιών. Έρχεται σε συνέχεια των προγραμμάτων «Εξοικονόμηση κατ’ Οίκον» και χρηματοδοτείται από πόρους του ΕΠΑΝΕΚ (24.000.000€) και από Εθνικούς Πόρους (5.000.000€).

Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας διά μέσου της Διαχειριστικής Αρχής και αναγνωρίζοντας την τεράστια αξία του προγράμματος, αποφάσισε και σε αυτόν τον κύκλο να συνεισφέρει με χρηματοδότηση ύψους 2.580.000€.

«Το πρόγραμμα “ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ” αγκαλιάστηκε από την πρώτη του φάση στην Περιφέρειά μας και σε ολόκληρη τη χώρα, αφού ανακουφίζει την ελληνική οικογένεια από μεγάλα βάρη. 

Βοηθάει χιλιάδες νοικοκυριά να ανασάνουν οικονομικά, βοηθά όμως και το ίδιο το περιβάλλον να… ανασάνει!

“Αλληλεγγύη για όλους” Λιβαδειάς

ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ & ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΒΟΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Η υγειονομική – οικονομική – κοινωνική και πολιτική κρίση των τελευταίων μηνών, έφερε ακόμη περισσότερες οικογένειες και συνανθρώπους μας αντιμέτωπους με την ανεργία και την ανέχεια.

“Τα Παιδιά, οι Έφηβοι αυτών των οικογενειών ένιωσαν πρώτα και πιο έντονα τη ζωή τους να επιδεινώνεται κι άλλο από τα γενικά lockdown. Προσπαθώντας να σταθούμε αλληλέγγυοι σε κάθε συμπολίτη μας που βρίσκεται σε ανάγκη, την Τετάρτη 16/12/2020 μέλη της ομάδας μας παρέδωσαν παιδικά και εφηβικά βιβλία για όλα τα παιδιά των οικογενειών που υποστηρίζονται από το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Λεβαδέων. Τα βιβλία ήταν τοποθετημένα σε συσκευασία δώρου και συνοδεύονταν από στολίδια και ευχές.

“Μπορώ να σε λέω μαμά;’’

Της Νίκης Μπλούτη Καράτζαλη

το διήγημα περιλαμβάνεται στη συλλογή διηγημάτων Άδεια φωλιά

Τέτοια μέρα πέρυσι στολίζαμε το δέντρο οι τρεις μας. Η αδερφή μου, η κόρη της κι εγώ. Τριάντα Νοέμβρη, στη μνήμη του αγίου Ανδρέα. Το κάναμε νωρίς για να χαρεί το παιδί. Η μικρή μίλαγε στο τηλέφωνο με τον πατέρα της κι εμείς ετοιμάζαμε τα στολίδια. Γιόρταζε ο πατέρας της και τον πήρε η Αλεξάνδρα για να του ευχηθεί το παιδί. Από τότε που χώρισαν με τον Ανδρέα, μου ζήτησε να πάω να μείνω μαζί τους. Για το παιδί. Για να απαλύνω με την παρουσία μου τον πόνο του χωρισμού. Ο πατέρας της δούλευε σαν σεφ τα καλοκαίρια σε νησί. Το περασμένο καλοκαίρι έφυγε με μια Γαλλίδα στο Παρίσι. Μ’ ένα τηλέφωνο της  ανακοίνωσε την απόφασή του. Δεν άντεχε το βάρος της ευθύνης μιας οικογένειας, της είπε. 

Ελληνικά Χριστούγεννα

 

Γράφει η Λαογράφος Ντίνα Μήτσου - Παπαλάμπρου

Το γένος μας έχει ρίζες προαιώνιες και θεμέλια βαθιά στο βάθος του χρόνου. Στην ιστορική του πορεία διατηρεί παραδόσεις σοφές με ήθη και έθιμα που αρχίζουν από την αρχαία Ελλάδα, προχωρούν στο Βυζάντιο και φτάνουν μέχρι τις μέρες μας. 

Έθιμα που διακρίνονται από ήθος, ιδανικά και θαυμάσιους συμβολισμούς.

 Γι’ αυτό κι εμείς σήμερα οφείλουμε να θυμόμαστε την παράδοση και να γνωρίζουμε πως μεγάλωσαν γενιές και γενιές και να γιορτάζουμε τις άγιες μέρες επί της ουσίας. 

Έτσι θα δώσουμε ουσιαστικό περιεχόμενο στη ζωή μας. Διότι αυτές τις μέρες παλιά, ας ήμασταν πιο φτωχοί, η ζωή μας ήταν πιο πλούσια και γεμάτη. 

 Είχαμε κι εμείς τα Χριστουγεννιάτικα δώρα στα παλιά μας έθιμα. Μόνο που οι άμεσες ανάγκες έφερναν τους γονείς στα πρακτικά δώρα όπως στο ντύσιμο και στα καινούργια παπούτσια που θα οδηγούσαν τα βήματα των παιδιών τους στον πρωινό όρθρο της Χριστουγεννιάτικης λειτουργίας.

Κυκλοφορώ και...

Γράφει η Μαρίνα Αντωνάτου

V Πιστεύω ότι σήμερα θα έπρεπε να πούμε μόνο γιορταστικά πράγματα. Έλα, όμως, που η κατάσταση δεν μ’ αφήνει! Τα Χριστούγεννα σκέφτομαι κι εγώ, αλλά όχι όπως τα βλέπω να ετοιμάζονται. Στα πάντα της τηλεόρασης, αυτής που μας ενώνει με όλον τον έξω κόσμο, σε ειδήσεις και άλλες εκπομπές, προβάλλουν πράγματα που αισθάνομαι να με προσβάλουν. Πώς θα κάνουμε ρεβεγιόν (!), τι θα φάμε και τι θα πιούμε, πόσοι θα μαζευτούμε, θα έχουμε πάρει καινούργια ρούχα και παπούτσια, τι θα δείξουν τα κανάλια για να μας διασκεδάσουν… σταματάω εδώ να πω κάτι περισσότερο πάνω σ’ αυτό.

V Κατανοώ την ανάγκη του κόσμου να ξεφύγει από τη μαυρίλα των καιρών. Συμφωνώ να υπάρξουν στην τηλεόραση προγράμματα που θα διώξουν λίγο από τη σκέψη μας την αρρώστια. Όχι, όμως, και γλέντια! Στα διαφημιστικά φιλμάκια δείχνουν αστραφτερές εμφανίσεις, φωταγωγημένες πίστες, χορευτικές μουσικές και κουνήματα, σαν μπουζουξίδικα ένα πράμα…  Ένα λεπτό, παιδιά! 

«ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ»

Του Κλέαρχου Καλογήρου

Φθάσαμε αισίως και φέτος στα Χριστούγεννα.

Σε τρεις ημέρες οι καμπάνες των εκκλησιών θα χτυπήσουν χαρμόσυνα, έστω και χωρίς πιστούς μέσα σ’ αυτές, αναγγέλλοντας την έλευση του Μεσσία μας πάνω στην γη, την Γέννηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα περίμενε τον Λυτρωτή.

Από την ημέρα κι’ όλας που ο άνθρωπος διέπραξε το προπατορικό αμάρτημα, ο Θεός διεμήνυε στους πρωτόπλαστους την ώρα που τους εξεδίωκε από τον Παράδεισο, πως όταν έφθανε «το πλήρωμα του χρόνου» θα τους έστελνε Σωτήρα, «από το σπέρμα της γυναικός». Και μια νύχτα, σ’ ένα σπήλαιο της Βηθλεέμ γεννιέται «το θείο βρέφος».

Η μητέρα του, η Παρθένος Μαρία, φτωχή το ανακλίνει μέσα στην φάτνη των ζώων.

Το νήπιο αυτό της Βηθλεέμ, το βρέφος της φάτνης, ο υιός της Παρθένου, είναι ο αναμενόμενος ισχυρός και κραταιός Λυτρωτής, ο σωτήρας των ανθρώπων, ο ιδρυτής ακατάλυτης βασιλείας στους αιώνες.

Ο ουρανός ξεκινάει την γιορτή. Το άστρο της Βηθλεέμ που μέρες τώρα πορευόταν έχει σταθεί πάνω από την φάτνη και με το λευκό του φως κάνει την νύχτα μέρα.

Οι Άγγελοι του Ουρανού έχουν σταθεί κι αυτοί πάνω από την φάτνη ψάλλοντας το «Δόξα εν Υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία».