Στίχοι Θανάση Ανάγνου
Γνώρισα ένα γέρο μαύρο
εκεί στις κάτω χώρες σ΄ άγνωστα μέρη.
Σταφιδιασμένος
Καπετάνιος παλιός
Η τύχη έτσι το ΄χε φέρει,
δεν γινόταν αλλιώς
Μίλαγε με τους Αγγέλους θαρρείς
Τη δύναμή τους λες και είχε πάρει
Με μια του λέξη ν΄ αποκτούσες μπορείς
ό,τι σ' αυτόν σε είχε φέρει
ό,τι απ' την καρδιά σου ποθείς
Υπήρχαν πινακίδες στο δρόμο
Σκουριασμένες
Βρώμικες σαν τα σοκάκια
Όμως εγώ
Ήθελα να σιγουρευτώ
Γιατί ξέρω
Κάποιες φορές οι φήμες
απ' τις αλήθειες είναι πιο δυνατές
Τον βρήκα αργά μια νύχτα
Ανάποδα σαν ήταν το φεγγάρι
Οι σκέψεις αμφίβολες
Θολές
Συναίσθημα βαρύ με είχε συνεπάρει
Ψυχή στις σκιές να κλαψουρίζει
κι ο Χάρος στο καρτέρι να τη πάρει
Δαχτυλίδια καπνού στις καμινάδες
Βλαστήμιες για όσους περιμένουν πολύ
Αποκαμωμένοι βαστάζοι στους μαχαλάδες
κι εγώ να κάνω υπομονή
Ήρθα να μάθω
μη και σταματήσει η καρδιά να ελπίζει
μη και αρχίσει το κορμί πάλι να σ΄ αγγίζει
που θα σε βρω
Σκάλα απότομη στριφτή
Η μυρωδιά απ' το άρωμα σου διάχυτη
Βήμα βήμα η καρδιά ελπίζει
Δωμάτιο με θέα στο κενό
και στη γωνία εσύ
κι ένα χαμόγελο
Να με καλωσορίζει
